Firmament III

Het valt niet direct op, maar in deze constructie schuilt een figuur. In het midden van de sculptuur is er een uitgespaarde leegte, in de vorm van een mens in foetushouding, maar dan tien keer zo groot. Ondanks de omvang blijft die onzichtbaar en nietig in het geheel. Enkel van bovenuit, in vogelperspectief, is dat lege volume zichtbaar. Antony Gormley nodigt bezoekers uit om de wereld te doorgronden en vertrekt daarbij altijd vanuit de menselijke figuur.

“Firmament” is een ander woord voor hemelkoepel en roept een beeld op van het universum. Dit werk nodigt uit om na te denken over onze plaats in de orde der dingen. Gormley reflecteert hier over de verhouding tussen het allerkleinste (de molecule) en het allergrootste (het heelal) en de plaats van de mens daarin.

“Beeldhouwkunst heeft geen beschutting nodig, noch intellectueel, noch fysiek, en is bestand tegen de elementen, waardoor de dialoog tussen de menselijke tijd, de tijd van de seizoenen en de tijd van de geologie wordt aangemoedigd.” Antony Gormley 

De Britse hedendaagse kunstenaar Antony Gormley onderzoekt al sinds de jaren 1980 de relatie tussen het menselijk lichaam en de ruimte eromheen. Steeds meer spelen complexe natuurkundige fenomenen als celstructuren en DNA een rol in zijn werk.