Héraclès archer

Emile-Antoine Bourdelle modelleert deze held in een moderne realistische stijl, maar kiest voor een hoofd geïnspireerd op de klassieke oudheid. Zowel dat hoofd als het onderwerp van deze sculptuur weerspiegelen zijn grote voorliefde voor de Griekse en Romeinse mythologie en kunst.

Dat onderwerp is Hercules die bezig is met het vierde van zijn twaalf werken, namelijk het doden van de Stymphalische vogels. Dat zijn mensetende vogels die in een moeras in Arcadië leven. Het moeras is te drassig om te betreden, dus moet Hercules ze uit de lucht schieten.

Griekse mythen beschrijven Arcadië als een soort aards paradijs. Het blijft tot vandaag een fantasie voor stedelingen, iets om naar te verlangen. Het staat voor het zoeken naar iets wat groter, zuiverder en mooier is. Een betere wereld die verloren is gegaan, maar die mogelijk teruggevonden kan worden. Hoe ziet jouw paradijs eruit?  

De Franse beeldhouwer Emile-Antoine Bourdelle is een tijdgenoot en medewerker van Auguste Rodin. Bourdelle is gekend voor zijn monumentale beeldhouwwerken, maar hij maakt ook treffende portretten. Hij haalt zijn inspiratie zowel uit de klassieke oudheid als uit de middeleeuwen, soms in een meer lyrische en soms in een streng-archaïsche stijl. Typisch is de expressieve energie in zijn kunst. Meer dan 40 jaar na zijn dood verwerft Bourdelle een internationale reputatie als pionier van de twintigste-eeuwse monumentale beeldhouwkunst. Als leraar speelt hij ook een rol in de vorming van een generatie jongere kunstenaars, waaronder Alberto Giacometti, Germaine Richier en Hans Arp.