Gare invernale
1931 - 1932
Arturo Martini
Welke titel zou jij dit kunstwerk geven? Arturo Martini kiest voor ‘Gare invernale’, letterlijk vertaald ‘Wintersport’. Niet meteen de eerste associatie die je zou maken bij deze verstilde man en vrouw. Mogelijk verwijst de kunstenaar met dit werk naar het naturisme, een stroming die de harmonie tussen mens en natuur als ideaal stelt.
Details
- Plannummer: C6
- Zone: Collectiepaviljoen
- Titel: Gare invernale (Wintersport)
- Maker: Arturo Martini
- Datum: 1931 - 1932
- Materiaal: terracotta
- Verwerving: aankoop, 1953
- Objectnummer: MID.B.055
De positieve kijk op het sportieve, vaak naakte lichaam en een fanatieke beoefening van buitensport liggen in de lijn van het fascistische gedachtengoed waar Martini zich bij aansluit. In de jaren 1930 is wintersport in Italië een manier om fysieke kracht, discipline en nationale trots te tonen.
Deze man en vrouw doen sterk denken aan de oude Griekse beeldhouwkunst. Arturo Martini toont geen ‘echte mensen’, wel ideaalbeelden, geïnspireerd door zijn voorliefde voor de klassieke sculptuur en de ideologie van het fascisme.
In het werk van de Italiaanse beeldhouwer Arturo Martini is zijn bewondering voor de Etruskische en klassieke beeldhouwkunst herkenbaar, maar tegelijk is er ook een moderne toets. Hij wordt bekend met zijn publieke beelden in opdracht van het fascistische Italië in de jaren 1930-1940. Hij werkt vooral figuratief en met uiteenlopende materialen, van klei over hout en steen tot zilver.
Van dezelfde kunstenaar
Arturo Martini
‘La Nena’ (het meisje) is de troetelnaam van Maria, de dochter van Arturo Martini. In 1930 vereeuwigt hij haar in terracotta. Het is een levensecht beeld, dat Maria’s droeve uitdrukking goed vat. Martini portretteert haar op het moment dat ze als 9-jarige naar de kostschool vertrekt. Ze staart met licht geopende mond en dromerige blik uit het raam van de trein. Ze leunt wat voorover, kruist de armen voor de borst en probeert het hoedje op haar gedraaide vlechten vast te houden.
Arturo Martini
Een vrouw, naakt op een hoedje na, geniet van de zon. Het is een klassiek vrouwelijk naakt, maar met het hoofddeksel als verrassend detail. Ook de houding van de vrouw wijkt af van de traditie, waardoor Arturo Martini het beeld eigentijds maakt. Zonnebaden wordt in de jaren 1930 in het fascistische Italië gepromoot als een manier om te bouwen aan een perfect en gezond lichaam. De aandacht voor het ideale lichaam is verbonden met de nationale trots.
Arturo Martini
De inspiratie voor deze sculptuur komt uit een boek van Giovanni Verga, over een wolvin in menselijke vorm. Over de houding van het beeld zegt Arturo Martini: “De natuurlijke vorm van de mens is een kind dat op vier benen kruipt.” Hij vindt dat beeldhouwwerken van staande mensen nooit mooi zijn.
Dit kunstwerk op de kaart
Navigeer eenvoudig naar Gare invernale van Arturo Martini en voeg het toe aan je geplande route.